Szóstka wron - Leigh Bardugo.

Szóstka wron

Leigh Bardugo

Wydawnictwo MAG

Data wydania: 28.09.2016r.

Liczba stron: 496

Szóstkę wron zaczęłam czytać już dobre rok temu. Doszłam do 70. strony i po prostu dalej nie mogłam się zmusić do czytania. Powód był taki, że kompletnie nie wiedziałam o co biega w tej książce. Co to za Grisza? Co to za jurda parem? O co chodzi? Bardzo się gubiłam i nie rozumiałam. Po prostu się nie odnajdywałam.

Po tym czasie w końcu zakupiłam trylogię Grisza. Wiele osób też mówiło, że po jej przeczytaniu lepiej się rozumie świat Szóstki wron. I się nie pomylili! Przeczytałam całą trylogię i tam świat Griszy, ich moce i polityka wszystko było łatwiutko i stopniowo wyjaśnione. Pokochałam te książki i cóż, teraz już nie zwlekałam i zaczęłam Szóstkę wron od początku. I od pierwszej strony wiedziałam o czym mówią bohaterowie.

Wiem, że większość z Was czytało Szóstkę przez trylogią i szczerze, nie mam pojęcia jak przebrnęliście. Dla mnie było dezorientująco, a po trylogii wszystko było na miejscu. Co więcej, książka od pierwszej strony mi się podobała i nie męczyłam się, bo wiedziałam o czym czytam.

Sama książka jest świetna. W sumie o Griszy nie mamy tu wiele, a sami bohaterowie to w sumie zwykli ludzie, młodzi kryminaliści (no prawie), ale historia każdego z nich jest po prostu wyjątkowa i chce się poznać bliżej każdego z nich. Tutaj wszyscy są głównymi bohaterami. Szóstka wron to: Kaz, który prowadzi gang, i jest po prostu boski. Uwielbiam jego charakter, osobowość, to że jest nieugięty i tajemniczy. I jego spryt. Ile bym oddała za jego mózg, to co on wyprawia, jak kombinuje jest boskie. Naprawdę wzruszyła mnie jego przeszłość i rozumiem jego motywy. Tak po prostu miałabym ochotę go przytulić, mimo że by mi nie pozwolił, ale po prostu jak widzę jego osobę teraz, to przechodzi moje pojęcie. Do OSTATNIEJ strony mnie zaskakiwał. No po prostu geniusz.

Inej, Nina, Jesper, Matthias i Wylan. Wylan niestety ani razu nie dostał swojego rozdziału, ale z tego co się wydarzyło na końcu książki widzę, że jego postać może wiele pokazać i jestem bardzo, ale to bardzo ciekawa Królestwa Kanciarzy z tego powodu, bo mam nadzieję, że będzie go jeszcze więcej. 

Jesper.. on jest również wyjątkowy, tak bardzo go lubię, jest naprawdę silny i chcę również więcej jego samego! Jego i Wylana.

Inej i Nina, historie obu tych dziewczyn są trudne i wyjątkowe. Są mega silne, wytrwałe, podziwiam ich za to, że są obie też delikatne. 

Matthias mnie chyba najbardziej zaintrygował, ponieważ odczułam jego pochodzenie. W trylogii Grisza można trochę zobaczyć Fjerdanin i ich surowość wobec Griszy, to jak ich traktowali jak bydło, więc siedzieć w jego głowie było mega interesujące. Nigdy nie było wiadomo czego się po nim spodziewać i relacja jego i Niny to dla mnie wielkie fajerwerki i błyskawice. WOOOW.

Szóstka wron to książka, przy której się w ogóle nie nudziłam a naprawdę myślałam, że ich napad będzie nudny. A tu proszę, dostałam same niespodzianki. Każdy rozdział był przepełniony akcją, napięciem. Każdy bohater był ważny, miał jakąś rolę i wszyscy byli niesamowicie mądrzy i sprytni. Mega chciałoby się być częścią tak wybitnej grupy, gdzie każdy ma asa schowanego w rękawie. Nie każdy jest idealny, jednak każdy robi swoją robotę jak najlepiej.

Często miałam wrażenie, że wszystko naszym bohaterom układa się po ich myśli, bo jednak często mieli różne narzędzia pod ręką, tak z dupy. Jednak tak naprawdę wszystko było usprawiedliwione i  autorka upewniła się, żeby wrzucić ostre kłody pod nogi, bo wiele razy myślałam już, że to koniec.

Zakończenie moim zdaniem super, nie ma takiego cliffhangera, że nie dasz rady wytrzymać do następnej części i musisz od razu sięgnąć po kontynuację. Jednak to zakończenie jest takie, że musisz wiedzieć co dalej i po prostu mega cię ciekawi, jak bohaterowie postąpią w akcji, jak się wszystko rozwinie... po za tym... zależy mi mega na każdym z nich. Są niesamowici i kocham ich. I coś mi się wydaje, że kolejna i ostatnia część to będzie dla mnie o wiele za mało.

NAJLEPSZE CYTATY!

"Inej zaproponowała mu kiedyś, że nauczy go jak upadać.
-Sztuka polega na tym, żeby nie upaść - odpowiedział jej wtedy ze śmiechem.
-Nie, Kaz. Sztuka polega na tym, żeby znowu się podnieść."

"Nikomu nie życzyłaby miłości. To gość, którego chętnie witasz, a potem nie możesz się go pozbyć."

"The heart is an arrow. It demands aim to land true."

"Better terrible truths than kind lies."

"I will have you without armour, Kaz Brekker. Or I will not have you at all."